Czek a. przekaz do banku na odebranie pieniędzy, płatny natychmiast.
Czekan tur. dawna broń podobna do młotka na długiej rękojeści.
Cze-su-cza chiń. rodzaj tkaniny z surowego jedwabiu.
Czumak tat. chłop ukraiński, zajmujący się przewozem pszenicy, ryb suszonych i soli na wozach, zwanych mażami.
D, litera i cyfra rzymska, oznaczająca 500.
D. na receptach oznacza: detur, ma być dane.
Da capo w. (da kapo) w muz. od początku, powtórnie, jeszcze raz.
Dagierotyp f. obraz utrwalony na płycie metalowej za pomocą działania światła, nazwany od Daguerra, wynalazcy.
Daimjo jap. członek arystokracji ziemskiej wojskowej w Japonji.
Dairo, japoński arcykapłan.
Daktyl g. owoc palmy daktylowej; stopa wierszowa, składająca się z jednej zgłoski długiej (akcentowanej) i dwóch krótkich (nieakcentowanych).
Daktyljoteka g. zbiór artystycznie rzniętych kamieni, giem i kamei.
Daktylologja g. umiejętność rachowania t. j. oznaczania liczb za pomocą palców; sztuka mówienia za pomocą znaków palcami.
Dalaj-Lama, najwyższy kapłan buddyjski w Tybecie, doznający czci boskiej.
Da liegt der Hund begraben n. dosł. tu jest pies pochowany; w tem sęk, w tem rzecz, o to właśnie idzie; (domysł prawdy).
Dalmatyka g. szata wkładana pod ornat przez biskupów i kapłanów; część ubioru koronacyjnego cesarzy i królów.
Dal segno w. (dal senjo) w muz. od znaku.
Daltonizm, ślepota na barwy, niemożność rozróżniania pewnych kolorów.
Damara lub damarowy pokost, pokost z żywicy drzewa damara, używany do powlekania obrazów olejnych.
Damasceńska stal, słynna
