Strona:Lutnia. Piosennik polski. Zbiór trzeci.djvu/79

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
59

Wezmę od ciebie, podam do picia
Tym, którzy ciebie gnębili;
Niechaj rozpaczne zawiodą wycia
Ci, którzy twoją krew pili —
I krzyk ku tobie rzucali srogi:
«« Nachyl się nam niewolnico!»»
A żeś im grzbiet swój zgięła pod nogi,
Przechodniom byłaś ulicą!»

Adam Pajgert.





SUPLIKACJA.

Z padołu płaczu do Cię wołamy,
Rozkuj niewoli srogie kajdany,
Przyjmij pokorne ludu wołanie —
Usłysz nas Panie!

Wybaw nas Panie z grzechu podłoty,
Wypędź z narodu wszelkie niecnoty,
W wszechmocy Twojej daj zmiłowanie:
Wybaw nas Panie!