jest wprost głupie, dlatego, że jeżeli życie jest głupie, a ja tak lubię wszystko, co rozumne — to powinienem życie skrócić, 2) Pojąłem, że wszystkie nasze rozumowania obracają się w zaczarowanem kole. Jakkolwiek dobrze rozumujemy, nie możemy otrzymać odpowiedzi na pytanie i zawsze będzie o=o, a więc z tego powodu widocznie droga nasza jest mylną, 3) Zacząłem rozumieć, że w odpowiedziach dawanych przez religję kryje się najgłębsza mądrość ludzkości, że nie miałem prawa odrzucać ich na podstawie rozumu i że są to jedyne odpowiedzi na życiowe pytania.
Zrozumiałem to wszystko, ale z tego powodu nie było mi lżej. Gotów byłem przyjąć każdą religję, któraby tylko nie stała wprost w sprzeczności z rozumem. Studjowałem buddaizm i mahometanizm z książek i chrystjanizm z książek i żywych ludzi, którzy mnie otaczali.
Zwróciłem się naturalnie do ludzi wierzących mojej sfery, do ludzi uczonych
