Strona:Kucharka litewska (1913).djvu/306

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

wycierając mocno po włożeniu każdej ingrediencji; włożyć, mocno ubitą z 10 białek, pianę, wymieszać ostrożnie, wlać do kamiennego tygielka lub do salaterki, i upiec w lekko wypalonym piecu.
Proporcja na 10 osób.

6. Legumina z bułeczek.
Proporcja: kilkanaście bułeczek, 1½ szkl. konfitur, ½ łyż. masła, 2 sucharki, 4—5 jaj, 1 kwarta śmietanki, ¼ laseczki wanilji.

Kilkanaście maślanych bułeczek przekroić na połowę; wydrążyć, nadzieć konfiturami, ułożyć na półmisek, wysmarowany masłem i wysypany sucharkiem. Rozbić kilka żółtek z kwartą śmietanki i wanilją, zmieszać z ubitą pianą, zalać tem bułeczki i zapiec.

7. Legumina waflowa.
Proporcja: kilkanaście wafli, 2 garnce mleka, ½ f. cukru, 1½ szkl. marmelady.

Upiec kruche wafle sposobem wskazanym pod numerem 8-ym w rozdziale 13-ym o waflach. Wlać do rondelka dwa garnce niezbieranego, tłustego mleka, (jeżeli niedosyć tłuste dolać kwartę śmietanki, wsypać pół funta miałkigo cukru i gotować na wolnym ogniu, mieszając ciągle łyżką lub łopatką dopóty, aż masa zgęstnieje i zostanie jej zaledwo półtory kwarty. Skoro się tak wysadzi, postawić na lodzie i mieszać aż zupełnie ostygnie. Nasmarować każdy wafel marmeladą lub konfiturami, następnie masą śmietankową i układać na półmisku jeden na drugim w kwadrat. Skoro się wszystko ułoży, posmarować z wierzchu i naokoło tąż samą masą, ogładzić zgrabnie, ubrać konfiturami i wydać,