Strona:Książę-żebrak.djvu/22

—   20   —

 Nala wyruszył natychmiast do księcia i został przyjęty.
 Miał do rozporządzenia powóz i cztery kare rumaki, których nikt prócz niego utrzymać nie był w stanie.
 Razu pewnego, gdy przejeżdżał przez miasto, usłyszał jak jeden z ludzi prosił przejeżdżające powozy i bryczki aby mu pozwoliły wsiąść do nich i stanąwszy wygłaszać jadąc pewną nowinę.
 Nikt nie chciał tego zrobić, wtedy Nala zatrzymał swoje rumaki i wpuścił tego człowieka.
 Stanął on w powozie i wołał:
 — Ktoby wiedział, gdzie jest książe Nala, małżonek cudnej córki Kundina, niech zawiedzie go do pałacu jej ojca i przywróci jej szczęście i spokój. Powtarzał to jadąc przez miasto i wołając tak głośno, aby wszyscy mogli usłyszeć.
 Nala przeistoczony przez starca był niepoznany przez nikogo, nie obawiał się