Strona:Kraszewski Kajetan - Ze wspomnień Kasztelanica.djvu/114

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

tentował się opłatą[1]. Odtąd datuje się powstanie imienia Biesiekierskich, gdyż Mikołaj podczaszy zaczął się podpisywać już nie Sokołowskim, ale na Biesiekierzu Biesiekierskim od nazwy swej włości, tak też się on już i na elekcyi Henryka Walezyusza podpisał«.

Pokolenie I. — Mikołaj Sokołowski alias Biesiekierski podczaszy łęczycki, zmarł w r. 1573 z żony Wężykówny z domu, pozostawił czterech synów, z których trzej: Wojciech, Stanisław i Jan przesiedlili się na Litwę w okolice Oszmiany, czwarty zaś Stefan objął majątek ojczysty.
Pok. II. — Stefan na Biesiekierzu Biesiekierski, syn Mikołaja, starosta rawski, dworzanin króla Stefana Batorego, urodził się w r. 1548, zmarł w r. 1618, z żony Anny Popielówny miał dwóch synów: Ksawerego i Hieronima.
Pok. III. — Ksawery, syn Stefana, ur. r. 1577, zmarł r. 1659, był infułatem na Tyńcu.
Pok. III. — Hieronim, syn Stefana, ur. r. 1580, zm. r. 1652, dziedzic Biesiekierza łowczy łęczycki, z żony Honoraty Zawiszanki, pozostawił synów dwóch: Kazimierza i Tomasza.
Pok. IV. — Kazimierz, syn Hieronima, ur. 1604, zeszedł ze świata bezpotomnie w r. 1681, towarzyszył, jako sekretarz legacyi Jerzemu Ossolińskiemu w sławnem poselstwie do Rzymu r. 1633.
Pok. IV. — Tomasz, syn Hieronima, ur. r. 1605, zmarł r. 1675, dziedzic Biesiekierza, cześnik gostyński z Maryanny Lasockiej podkomorzanki, pozostawił dwóch synów: Wawrzyńca i Adama.
Pok. V. — Wawrzyniec, syn Tomasza, ur. r. 1630, obrał sobie stan duchowny i był biskupem, in partibus, trebizondzkim, suffraganem łuckim, zmarł w r. 1709.
Pok. V. — Adam, syn Tomasza, dziedzic Biesiekierza, ur. 1632, chorąży rawski, zmarł w r. 1703, żonaty był z Katarzyną Zakrzewską starościanką brzesko-kujawską, z której pozostawił dwóch synów: Andrzeja i Michała i od nich rodzina rozdziela się na dwie gałęzie.


  1. Prace jego, zebrane w jednę księgę wyszły pod tytułem: »Stanislai Sokolovii Can. Crac. apud Stephano P. R. contionatoris opera. A. D. 1591.P. A