Strona:Kobieta polska w nauce.pdf/11

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Jak żórawie, ściągają ku nam do wolnej Polski uczone nasze, żeby dorobkiem swoim dźwigać naród i być tam wszędzie, gdzie wiedzę swoją i plony doświadczeń i wielkie umiłowania dać mogą.
Została wśród obcych ta, o którą jak o Chopina, walczy dziś Polska z Francją. Została przy warsztatach swoich Marja Skłodowska-Curie i zapewne nie wróci...
Urodzona i wychowana w Warszawie, po skończeniu Wydziału matematycznego i fizyko-chemicznego w Paryżu, zajęła się badaniem ciał promieniotwórczych.
Dokonawszy samorzutnie odkrycia polonu i aktynu, weszła na drogę, której najbliższą metę stanowił wiekopomny wynalazek radu, dokonany wspólnie z mężem, Piotrem Curie.
Czy to umniejsza jednak jej zasługę?
Cud radu stwierdza tylko tę niespożytą siłę wzajemnego oddziaływania na siebie intelektu polsko-francuskiego i genjalne wyniki łączności ich, które — odsłoniwszy niegdyś księżycowe światy tonów — wprowadziły ludzkość dziś — za pośrednictwem państwa Curie — w tajemnicze głębie nadzmysłowego poznania.
Laureatka Nobla i różnych innych międzynarodowych organizacji, nagrodzona ostatnio wielkim złotym medalem przez Narodowy Instytut Nauk Społecznych w Stanach Zjednoczonych z nadaniem stopnia doktora, profesor fizyki w Sorbonie, M. Skłodowska-Curie prowadzi nadal badania samoistnie, torując nauce nowe drogi, odsłaniając przed umysłem ludzkim nieznane dotąd widnokręgi i otrzymując hołdy, jakich za życia nie zaznał chyba żaden uczony.
Instytut radiologiczny, który prowadzi, ulica, na której powstał, a wreszcie samo ciało radium otrzymało nazwę „Curie“.
Amerykanki w uznaniu doniosłości odkrycia ofiarowały jej jeden gram radium wartości 100.000 dolarów, składając cześć tej sile i prężności umysłu kobiecego, który — zaledwie rozwarły się przed nim wrota wiedzy — już zdołał dotrzeć do najwyższych jej szczytów.
Drugą wszechświatową powagą naukową jest dr. med. Józefa Jateyko.
Rodem z ziemi Kijowskiej, osiedlona i wychowana w Warszawie, odbywała studja przyrodnicze w Genewie, lekarskie zaś w Paryżu, gdzie w 1896 r. otrzymała stopień