Strona:Karol May - Tajemnica Miksteków.pdf/29

 — Czy to biały?
 — Tak jest.
 — Widział go pan kiedy?
 — Nie, ale słyszałem, że pochodzi z mojej ojczyzny. Nazywa się podobno Karol Sternau i jest lekarzem. Objechał Amerykę w towarzystwie naszego dzielnego Niedźwiedziego Serca; wędrował miesiące całe wśród skał. Teraz już oddawna jest w Europie.
 — Czy i pan wróci do ojczyzny?
 Po tych słowach zapanowało krótkie milczenie. Oboje pomyśleli równocześnie o rozłące. Wreszcie Unger przemówił:
 — Czy nigdy nie przychodzi pani ochota zobaczyć świat, pojechać do Europy?
 — Nigdy! Moja hacjenda jest mi ojczyzną. Nie chcę jej opuszczać.
 — Czy nie obawia się sennorita, że kiedyś czerwoni mogliby napaść na dom pani?
 — Ależ hacjenda to istna warownia!
 — Znam ten rodzaj folwarków. Zbudowane są zwykle z kamienia i otoczone murem. To jednak za słaba obrona przed nieprzyjacielem.
 — Będziemy czuwać, a pan z nami. Chcę wierzyć, że będziesz sennor naszym gościem!
 — To zależy od Niedźwiedziego Serca. Nie mogę się z nim rozstać.
 — Zgodzi się.
 — To człowiek, który nadewszystko kocha wolność. Wśród murów długo nie wytrzyma.
 — Mam jednak wrażenie, że tym razem...
 — Z czego pani to wnosi?

27