Strona:Karol May - Sapho & Carpio (Boże Narodzenie).djvu/433

rodzaju łotrami, lepiej rozporządzać kilkoma pięściami więcej. Powiedzcie jednak, mr. Shatterhand, w jakiej to miejscowości strzelaliście tak celnie z mojej strzelby?
 Patrząc na Stillera tak, by nie zauważył mego wzroku, odparłem obojętnie:
 — Jestem pewien, że nie znacie tego miasta, mr. Sannel. Było to w Weston, w stanie Missoouri.
 — Co, jak? W Weston, w stanie Missouri? — zapytał nerwowo Stiller. — Pan tam był?
 — Byłem.
 — Kiedyż to?
 — Przeszło sześć tygodni temu.
 — To ciekawe! Mieszkam tam mianowicie.
 — Naprawdę? W Weston? Ach, przypominam sobie: opowiadano mi o jakimś poszukiwaczu futer Stillerze, który zasiedział się bardzo za Zachodzie.
 — To ja! Nie zasiedziałem się, lecz poprostu Gawrony wzięły mnie do niewoli.
 — Wiem o tem. Jakonpi-Topa mówił mi, że Nana-po jest jego jeńcem. Któżby jednak pomyślał, że Nana-po i Stiller z Weston są jedną i tą samą osobą!
 — Mógł się pan o tem dowiedzieć w Weston od mojej żony. Wraz z synem marzyła często, by choć raz w życiu ujrzeć pana lub Winnetou. Co się z nimi dzieje? Muszą się bardzo o mnie martwić!
 — Mogę panu udzielić informacyj; widziałem żonę pańską i syna.
 — Naprawdę? Kiedy, gdzie?
 — Podczas zawodów strzeleckich, o których przed chwilą opowiadałem. Brali w nich udział w charakterze widzów. Wyglądali zupełnie dobrze.

425