Strona:Karol Dickens - Klub Pickwicka 01.djvu/43

wick gotował właśnie swój wzniosły umysł do wypowiedzenia w tej sprawie zdania i nawet otworzył już usta (o czem mamy wiadomości z notatek pana Snodgrassa), gdy garson wszedł do pokoju i powiedział:
 „Panie, przybyło tu kilku panów“.
 Pan Pickwick surowo spojrzał na garsona a potem po całem towarzystwie, jakby zapytując, ktoby to mógł przyjść.
 „O!“ zawołał pan Winkle, wstając, „to moi przyjaciele, proś, niech wejdą“.
 A gdy garson oddalił się, rzekł:
 „Bardzo przyjemni ludzie, oficerowie z 97-ego pułku, z którymi zaznajomił mnie dość szczególny traf; pewny jestem, że będą się podobać nam wszystkim“.
 Pogoda powróciła na twarz pana Pickwicka. Garson wprowadził do pokoju trzech gentlemanów i pan Winkle począł ich przedstawiać.
 „Porucznik Tappleton; pan Pickwick — Doktór Payne; pan Pickwick... Panowie znają już mego przyjaciela, pana Snodgrass... Przyjaciel mój, pan Tupman. Doktór Slammer; pan Pickwick... pan Tup...“
 Tu pan Winkle nagle zatrzymał się, dostrzegłszy wielkie wzruszenie doktora i pana Tupmana.
 „Już spotkałem raz tego gentlemana“, rzekł doktór z energją.
 „A! a!“ zawołał pan Winkle.
 „I to indywiduum także, jeżeli się nie mylę“, mówił dalej doktór Slammer, utkwiwszy badawczy wzrok w nieznajomego w zielonym fraku. „Sądzę, że zeszłej nocy wystosowałem do tego indywiduum aż nazbyt dosadne wezwanie, które uznał za właściwe odrzucić“.
 Wymawiając te wyrazy, doktór rzucił na nieznajomego wzrok pełen oburzenia i począł rozmawiać po cichu ale żywo z porucznikiem Tappletonem. Gdy skończył, porucznik zawołał:
 „Czy tak?“
 „Tak“, odpowiedział doktór Slammer.
 „Trzeba z nim skończyć odrazu“, rzekł z największą powagą właściciel składanego stołka.
 „Proszę cię, Payne, bądź spokojniejszy“, odezwał się porucznik, potem zwracając się do pana Pickwicka, szczególnie zaintrygowanego całem tem niegrzecznem zachowaniem, mówił dalej co następuje:
 „Pozwoli pan zapytać się, czy ta osoba należy do towarzystwa panów?“
 „Nie, panie“, odrzekł pan Pickwick, „to tylko jeden z naszych gości“.
 „Sądzę, że jest członkiem klubu?“