przyjąć miało: „iż lepszy kram próżny i nic nie przynoszący, aniżeli przez porządnego i płacącego lokatora zajęty.”
Chociaż datą urodzenia jeszcze zeszłego wieku sięgający, nie mogliśmy jednakże dotąd przywyknąć do rozróżniania ludzi w jednym kraju żyć mających na wyznania, ten rozdział jak tutaj już od szkół zaczynając. Inne tego mieliśmy przykłady w naszéj młodości, gdzie na jednych ławkach studenckich w Liceum warszawskiém z żydami siedzieliśmy, a na posiedzeniach Towarzystwa Przyjaciół nauk, własnemi oczami widywaliśmy, iż czcigodne twarze, Staszyców i Niemcewiczów nic nie traciły na tém, iż pomiędzy niemi zasiadał brodaty, piękny i czarny Żyd Abraham Stern, wynalazca machiny rachunkowéj, a Towarzystwa onego członek. Przyznajemy, iż w uważaniu ludzi Dyrekcja z roku 1851. inne miała zasady, gdyż porządny i czysty lokator był nam zawsze milszy niż brudny, a fabrykant bronzów Kronthal 350 tal. płacący, przyjemniejszy aniżeli kram próżny. Przyjmując zupełną odpowiedzialność za ten sposób działania z naszéj strony, wyznać jednak musimy, iż industryjne przedsięwzięcia, do jakich Bazar już przez nazwisko należeć się zdaje, jedynie cywilném powinienby się rządzić prawem.
Bazar i Hotel, jako przedsięwzięcie po większéj części polskiemi pieniędzmi wykonane; przez Polaków do życia wywołane i rządzone; zasługuje na troskliwość każdego z nas, a to jako wynik myśli i dążności ogólnych.
Wielokrotnie oświadczyliśmy, iż urządzenie szkoły rolniczéj polskiéj uważamy za największą potrzebę, a myśl tę za najzbawienniejszą; również że trafne wykonanie tego zamiaru, w środkach do powiększania majątku narodowego będzie wielkim postępem; lecz natomiast porównanie dat przekonać nas winno, iż wydanie na Bazar w 1839. r. i na-
