porozbiorowych dziejów. Lud! Lud! Lud! — to było hasło wszystkich powstań polskich — i to było najsilniejsze hasło całej naszej porozbiorowej pracy. Bo lud — to armja.
Kościuszko złożywszy broń, oddał się cały pełnieniu dobrych uczynków. Był to dalszy ciąg jego służby żołnierskiej. Wyzwalał — wyzwolił z poddaństwa włościan w swoim majątku, swój majątek amerykański oddał na cele oświaty dla murzynów, starał się ubogich i chorych wspomagać — to robił przez całe życie. Kiedy z szablą w ręce spieszył na pomoc zagrożonemu swemu narodowi, szedł z pomocą choremu i biednemu. Zawsze pomagał i bronił.
I Polska poszła śladami jego. Nie brakło w Polsce żołnierzy dobrych, którzy obowiązki swe rozumieli tak, jak Kościuszko. Kiedy nie można się było bić o wolność na własnej ziemi, szli żołnierze polscy na obczyznę, ale nigdy nie
Strona:Jerzy Bandrowski - Kim był Tadeusz Kościuszko.djvu/36
Ta strona została uwierzytelniona.
34
