Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom V.djvu/180

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

rém dowództwo dał Janowi ze Szczekocin staroście Lubelskiemu. Sam zaś z Włocławskim i Poznańskim biskupami, z kanclerzem i podkanclerzym, tudzież innymi panami, wybrał się na powrót do Torunia, dla wysłuchania posłów jadących z sejmu Ratysbońskiego, który przez Fryderyka cesarza Rzymskiego zwołany był na dzień Ś. Filipa.

Król Kazimierz poselstwom papieża, cesarza i elektorów cesarstwa, nalegającym o oddanie ziem Pruskich, odpowiedź do przyszłego sejmu rzeszy Niemieckiej odkłada.

Gdy król wrócił do Torunia, przybyli z sejmu Ratysbońskiego posłowie od papieża, cesarza i elektorów cesarstwa, Filipa Burgundzkiego, Ludwika Bawarskiego książęcia, i Alberta margrabi Brandeburskiego, w liczbie pięciu, jako to: Jan Volroth, Piotr Burgundczyk, Krzysztof Bawar, Jakób doktor praw kościelnych, prowincyał zakonu kanoników regularnych Ś. Augustyna, i przeor zakonu kaznodziejskiego z Ratysbony. A skoro nazajutrz po Ś. Jakóbie Apostole, w Poniedziałek, w wietnicy miasta Torunia, gdzie król miał gospodę, dano im posłuchanie, Jakób doktor, prowincyał, w krótkiej mowie „pochwaliwszy króla Kazimierza z wielorakich cnót i przymiotów, któremi go Opatrzność obdarzyła, i wyniosłszy go nad wszystkich królów i książąt, dowodził, że potrzebne mu były trzy najcelniejsze cnoty, sprawiedliwość, łaskawość i męztwo.“ Prosił zatém w imieniu całego sejmu Ratysbońkiego, „aby na zasadzie sprawiedliwości ziemie Pruskie oddał mistrzowi i zakonowi Krzyżaków Pruskich, jako dawnym ich posiadaczom; z pobudek zaś łaskawości, aby im raczył przebaczyć; a dla wykonania dzieła męztwa, aby podniósł oręż wraz z innymi królmi i książęty chrześciańskimi w celu wyswobodzenia Konstantynopola. Dodał, że książęta tak duchowni jako i świeccy wielce ubolewali nad opanowaniem ziemi Pruskiej, i że na dzień Ś. Michała postanowili złożyć nowy sejm w Norymberdze lub Frankfurcie nad Menem, dla zaradzenia sprawom wiary świętej i Krzyżaków.“ Król, po naradzeniu się w tej mierze, lubo miał w pogotowiu odpowiedź zasadną i skuteczną, aby jednak Niemców zabierających się przeciw niemu do wojny dłużej łudzić nadzieją, i z uwagi na nierozważność poselstwa, oświadczył: „że na sejm Norymberski, mający się zebrać w dzień Ś. Michała, wyśle od siebie umyślnych posłów, przez których cesarzowi i książętom na sejmie obecnym da poznać w sobie owe trzy cnoty, sprawiedliwość, łaskawość i męztwo.“ Po otrzymaniu takiej odpowiedzi, po-