Strona:Jan Lam - Idealisci.djvu/285

 — Ba, gdyby tu o niego chodziło, ależ chodzi o mamę!
 — Wiesz, Tadziu? Mam taki projekt. Doktor Chimerski wybierał się temi dniami w podróż do Wiednia. Gdybyśmy go poprosili, zdecydowałby się może pojechać dzisiaj, wstąpić do Karola, i wspólnie z nim zarządzić, co uzna za stosowne. My tam — dodała z westchnieniem — nic nie pomożemy. Ja po prostu nie czuję się na siłach, a ty przecież nie jesteś lekarzem...
 — Na wszelki wypadek poszlę natychmiast po Chimerskiego i zasiągniemy jego rady.
 Rezultatem tej konferencyi było, że w kwadrans później doktor i proboszcz, obydwaj mocno zaniepokojeni, pojawili się w zamku w chwili, gdy podawano śniadanie na werandzie. Zastali tam państwa Zameckich i Helenę; panna Wanda jeszcze spała. Dowiedziawszy się, o co chodzi, doktor postanowił południowym pociągiem wyjechać do miasta, i obiecał zarządzić, co się okaże potrzebnem, poczem miał jechać dalej i wrócić za dwa tygodnie mniej więcej.
 — Gdyby nie to nieszczęście, o którem dowiedzieliśmy się dzisiaj — mówiła pani Zamecka — za nic w świecie nie puściłabym pana konsyliarza z Rymiszowa. Czy wiesz pan, że Tadeusz miał dziś nad ranem znowu tak silny atak astmy, że Jakób zastał go leżącego bez przytomności na sofie, wszedłszy do jego pokoju?
 — To już jest rzeczą pani dobrodziejki, zniewolić męża, ażeby się pozwolił leczyć.
 — Dobryś, doktorze! — zażartował p. Tadeusz. — Co mi pomoże cała wasza medycyna, skoro w pierwszej lepszej encyklopedyi mogę wyczytać pod rubryką astmy: „leczenie niepewne!“ Róbcie sobie eksperymenta na kim innym; ja wolę od czasu do czasu stracić przytomność, niżeli męczyć się codzień lekami, o których wiem z góry, że mi nic nie pomogą.
 — Mylisz się pan wraz z encyklopedyą. Astma bywa najczęściej objawem następowym innej jakiejś, podstawowej choroby, która może być do wyleczenia, a wówczas ustąpi