Szelki (część a kładzie się na przód, część b skrzyżowaną na plecy).
Stopa normalna, będąca u dorosłych osobników ludów cywilizowanych anachronizmem, powinna mieć bok wewnętrzny prawie prostolinijny, palec pierwszy oddzielony od drugiego dość znaczną przerwą, drugi palec najdłuższy; w Niemczech wyrabiane jest obuwie zgodnie z naukowemi żądaniami systemu Schultze-Naumburg (pokrój ich jest widoczny z rys. 8, zniekształcenia stopy przez „modne” obuwie przedstawia rys. 9).
Dziewczęta, przychodząc do szkoły, powinny zmieniać buciki domowe na wygodne pantofle (rys. 10 i 11), najlepiej na kierpcie skórzane, zwłaszcza jeśli szkoła nie ma podwórza, ani ogrodu własnego, a to dlatego, że w takim razie nie znoszą z całego miasta błota i kurzu, przy pracy w pantoflach mają stopy mniej skrępowane, podczas dokazywania nie stukają, nadto dziewczynki, nie noszące kaloszy, nie mają wtedy przemoczonych i zziębniętych stóp (co ma częstszą czynić głuchotę, jak to stwierdzono w szkołach niemieckich, oraz w szkołach kadetów w Rosji).
Sukienka wreszcie powierzchowna, ma się rozumieć ma być uszyta krojem zreformowanym (naprzykład na rys. 10—11), — zawieszona na barkach i nie uciskająca miękkich części tułowia.
Kołnierzyki stojące, sztywne, twarde powinny być zupełnie zaniechane, ponieważ uciskają naczynia krwionośne szyi, — sukienki higjeniczne mają być zaopatrzone w kołnierzyki wykładane, miękkie.
