Cracoviens, et canon. Gneznen, abbas Miechoviens, mox resignavit 1756[1].
Ogromne dzwony tutejszéj świątyni, umieszczone w wieży zegarowéj, zasługują na uwagę. Na piérwszym z nich, przeniesionym tu z klasztoru XX. Franciszkanów z Starego Sącza, następny napis:
„Ad honorem et gloriam Sanctissimae Trinit. Unigenito Salvatori, Beatissimae V. Maryae, B. Pri. Francisco et omnibus Christicolis hoc opus dicatur, per Rdum. Patrem Bonaventuram Mroczkowski Gvardianum. A. D. 1643”.
„Benedictus Briot Lotharing. me fecit.”
Na drugim dzwonie napis:
„Sub Jacobo Szczurkowski eccles. Czarny Dunajecz P. (arocho). Fudit me Joannes Georg. Knobloch Neosoli post magnum incendium Zerno Dunajecz 1787. Surrexit 1811 ex pia communitate sub judicibus Sebast. Tokarski Notar. Mich (aele) Tilka jur (ato). Joanne Kalis jur (ato). Joanne Fudala. Cas(paro) Barel, Mart(ino) Komperda et To (ma) co.......”
Trzeci dzwon, opisany legendą, lany r. 1643. Czwarty, lał Joan. Georgius Knobloch. Sygnaturkę lał T. R. Litmann, Neosoli, 1810.
Postępując brzegiem Czarnego Dunajca ku Tatrom, napotykamy kościół w Chochołowie.
Chochołów, długa i porządnie zabudowana wieś; ma szkołę parafialną, i kościołek drewniany z XVII wieku, który obecnie nowym murowanym zastąpiony być ma. Akta tyczące się kościoła spalone, sam zaś kościół nic nie zawiera uwagi godnego.
Pod samemi stopami Tatrów, dokoła opasana wysokiemi skałami, nad brzegami Białego Dunajca, leży kraina cyklopów; sąto huty, hamernie i pięknie urządzone walcownie żelaza w Zakopanéj. Piękne budynki fabryczne i mieszkalne, ciągnące się przeszło ćwierć mili ciasnym wąwozem, powstały za naszych czasów. Ta znakomita fabryka, jedyna prawie w Galicyi co do dobroci wyrobu, r. 1701 za Augusta II już tu istniała. Roku 1805 Emmanuel Homulacz, poprzedni właściciel, zakupił ten zakład od Plutowskiego. Dziś hamernie te wraz z dobrami posiada p. Klementyna Homu-
- ↑ Został w końcu arcybiskupem gnieźnieńskim i prymasem r. 1767. † 1777 (Krasicki w przyp. do Niesiec. T. 7, str. 351 wyd. lipskie).
