Strona:J. Łepkowski, J. Jerzmanowski - Ułamek z podróży archeologicznej po Galicyi odbytej w r. 1849.djvu/19

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Chrystusowi klęczącego, u stóp jego mężczyznę, w polskim stroju; na dole herb Doliwa, u spodu napis gocki, z wielką szkodą do niewyczytania zniszczony. Napis nad chórem: „r. 1760” oznacza zapewne rok odnowienia. Dzwony tutejsze są dziełem Jerzego Bagińskiego z Krakowa.
Skrzyldna. Szkoła parafialna, jarmarki. W wieku XIV i XV własność Ratuldów, którzy się pisali po imieniu téj wsi ze Skrzyldna. Majętność ta przeszła w XVI wieku do Pieniążków, przez zamęzcie ostatniéj tego domu Ratuldownéj za Jana Pieniążka herbu Odrowąż, sędziego krakowskiego, starosty sandeckiego i nowotar.[1]. Kościół drewniany, część nawy wokół wielkiego ołtarza murowana. Oryginalne przywileje erekcyjne i uposażeń, są złożone w archiwum konsystorza tarnowskiego. P. Jarzyna zbudował ten kościół 1315 r. Prokop Pieniążek zmarły 1567 r. kościół ten dobudował, i jego to dziełem jest część murowana. Do parafii Skrzyldny należały wsie: Skrzyldna, Przenosza czyli Glince, Kasina, Wola, Iwanowice, Raciborzany, Jodłownik, Kostrza czyli Reje, Markuszowa, Gruszów. Dzisiejsza rozległość parafii jest ta sama, z wyjątkiem zamienionéj w probostwo filii Kasina, o czém mówiliśmy wyżéj.
Po lewéj stronie wielkiego ołtarza, wielki pomnik z piaskowca: rycerz w zbroi, pięknéj rzeźby, w postaci leżącéj, u góry herb Odrowąż, u dołu Szreniawa; nad postacią napis: „Hoc posilus tumulo Procopius illustr. quiescit Pieniążek clarus dexteritate sua, dotibus ingenii valuit tum corpore praestans, tum fortunae, prosperitate sua. In vultu gravitas, in verbis maxima virtus. Huic fuit et verae religionis amor.
Gratus erat cunctis, mitis comes et pius. Illum pavida mors properans sustulit an. die m. V umbra. Quamvis in medio vitae morior, tamen inde vitam habeo aeternam, mortua vita vale. Mortuus 1ae Aprilis anno 1567, aetatis suae 43”. Na krawędzi pomnika napis zatarty[2].

W wielkim ołtarzu piękny obraz w guście bizanckim: św. Mikołaj, św. Stanisław, w pośród nich Marya. Na zasuwie św. Mikołaj, pędzla samoucznego malarza Nanke, z miasteczka Limano-

  1. Niesiecki t. 8, kar. 96 wyd. lipskie.
  2. Był on synem wyżéj wspomnianego Jana starosty nowotargskiego, dziedzica Skrzyldny; żona Anna Pukarzewska her. Szreniawa, który na nagrobku widzimy. Zwłoki jego spoczywają tutaj, jak świadczy Niesiecki (w Herbarzu t. VII kar. 290).