Strona:Feliks Gwiżdż - Kośba.pdf/14

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

A w tem słońcu, słoneczku majowem
Niech się pszczoły upiją twym miodem,
Jabłoneczko o kwieciu różowem,
O różowem i białem, tak młodem!

W twoim cieniu, w wiewie twoich woni
Niech z pszczołami i człowiek wędrowny
Spocznie chwilę — i niech z serca toni
Krzyk dobędzie, że świat jest cudowny!