Strona:F. Mirandola - Kampania karpacka II. Brygady Legionów polskich.djvu/9

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
WSTĘP.

Dnia 4 września nastąpiła uroczysta przysięga Legionów na Błoniach krakowskich. Chwila to wielka, moment historyczny, drugi — od chwili powstania N. K. N. — a równie ważny. Zaczęły istnieć urzędowo w obliczu Europy XX. wieku polskie Legiony, siła polska mająca wyraźnie zastrzeżony cel istnienia — odebranie Moskalowi zabranych terytoryów Królestwa.
Bezpośrednio potem nastąpiły prace organizacyjne, których rezultatem było zróżniczkowanie Legionów na 2 Brygady. Pierwsza walczyła już pod Piłsudskim od sierpnia. Brygadyer robił właśnie podówczas ofenzywę nad Wisłą, broniąc armii austr. przed oskrzydleniem. Cofał się z Kielc nad Wisłę, trzymając na sobie ogromną potencyę rosyjską. Wówczas to wykonał swój sławny napad na Nowy Korczyn, stoczył bitwy pod Winiarami, Ksaniami, Czarkową, oraz napadł na Szczytniki — czyny pierwszorzędnego znaczenia militarnego, które przyniosły Brygadzie, dnia 13 września pierwsze oficyalne uznanie naczelnej komendy armii. To robił Piłsudski nad Wisłą, a oddziały jego formowały już wówczas faktycznie grupę osobną — Brygadę I., chociaż formalnie uznane zostały za brygadę urzędowo dopiero 18. listopada, a Piłsudski otrzymał rangę brygadyera.