Strona:Eugeniusz Janota - Przewodnik w wycieczkach na Babią Górę, do Tatr i Pienin.djvu/38

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

rosnącego arcydzięgla lekarskiego (Archangelica officinalis Hoffm.), u górali litworem zwanego. Pod Opaloném (dolomit, 4110 st. Z.) kopalnie rudy, w któréj znajdują się amonity. Na wygodne zwiedzenie téj doliny potrzeba niemal całego dnia.
Czwarta główna dolina i sąsiednia Miętusiéj jest tak zwana Mała Łąka, najpiękniejsza polana w Tatrach nowotarskich. Utworzyła się ona na usypisku, z otaczających wierchów przez deszcze spłókaném. W tém usypisku ginie także potoczek sączący się powyżéj polany głębokim, w skalistym progu wypłókanym żłobem i pokazuje się znowu poniżéj polany w lesie obok drogi prowadzącéj do Małéj Łąki. Wierchy otaczające dolinę Maléj Łąki są: Od południowego wschodu Kopa Kondracka (także Mały Czerwony Wierch, od Liptowa Wysoką zwany, gnejz, 6115 st. Z.); daléj na północ od Kodratowéj i na wschód od Małéj Łąki Giewont (lias, szczyt 5746 st. Z.), przełęczą z Kondratową połączony, którędy przejście do doliny Kondratowéj. Skały skrajne Giewontu od małéj Łąki nazywają się Małym Giewontem czyli Giewoncikiem. Skałki ciągnące się od Giewontu ponad Małą Łąką zowią Ździarami, a lesisty grzbiet poniżéj nich Grzybowcem, przez który przejście do sąsiedniéj doliny Strążysk. Regiel w stronie północnéj nad Grzybowcem zwą Łysankami. Od zachodu wznosi się nad Małą Łąką i naprzeciw Wierchu Kondratowego Czerwony Wierch Małołączniak (feldspat, 6410 stóp Z.). Z Kondrackiego bardzo wygodne nań przejście; mniéj wygodne, mianowicie dla kobiet, od Małéj Łąki. Długi i rozłożysty upłaz czyli łagodno pochyły grzbiet ciągnący się od Małołączniaka na północny zachód stanowi dział między Małą Łąką a Miętusią. Prostopadłą ścianę tego upłazu ponad Małą Łąką zowią Wielką Turnią, a lesisty grzbiet przypierający do niéj po zachodniéj stronie Małéj Łąki Skoruśniakiem. Tędy przejście do Miętusiéj. Na rzeczonym upłazie Małołączniaka tryszczy w małém zagłębieniu trawą nieporosłém od strony Miętusiéj w gnejzie źródełko wybornéj wody, ginącéj w głębokiéj rozpadlinie a wydobywającéj się dopiero w wschodnim boku Miętusiéj. Dla zwiedzających Czerwony