Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 3 Mowy.djvu/473

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

wdziejem te suknie. Przywdziejemy, bo nie usłucha, i żałować będziem żeśmy tyle dni napróżno stracili.

 IV. Nie boję się, Rzymianie, aby Antoniusz, gdy się dowie żem w senacie i na zgromadzeniu ludu z pewnością twierdził, że się nigdy pod władzę senatu nie podda, nie boję się, mówię, żeby dla zadania mi fałszu i przekonania żem źle widział, odmienił się i senatu usłuchał. Nigdy tego nie uczyni: nie pozazdrości mi tej chwały: będzie wolał żebyście mnie za mądrego, niż jego za umiarkowanego mieli. A choćby sam chciał, czy myślicie że mu na to brat Lucyusz pozwoli? Mówię że niedawno w Tybur, jeżeli się nie mylę, kiedy M. Antoniusz wahać się zdawał, bratu śmiercią pogroził. Azali ten wysiekacz Azyatycki poleceń senatu, słów poselskich usłucha? M. Antoniusz nie będzie mógł odłączyć się od brata, którego władza nad nim tak jest wielka; bo pomiędzy nimi Lucyusz jest Scypionem Afrykańskim[1]. Więcej u nich znaczy, niż L. Trebelliusz[2], więcej niż T. Plankus[3], ten sławny młodzieniec. Ten Plankus potępiony jednomyślnem zdaniem wszystkich sędziów, wśród waszych rzęsistych oklasków, nie wiem jakim sposobem przyplątał się do tej zgrai[4], i tak smutny wrócił, iż zdawało się że go przywleczono, nie że dobrowolnie powrócił. Owoż Lucyusz tak nim gardzi, jak gdyby ogień i woda były mu wzbronione: czasem powiada, że nie powinien w senacie mieć miejsca, kto senat spalił. Trebelliusza

  1. ↑ Mówi tu Cycero o Scypionie Afrykańskim starszym, który, gdy po klęsce pod Kannami wodzowie z wojskiem Italią opuścić zamyślali, niechętnych do przysięgi przymusił, że pozostaną. Livius, XXII, 53. Tenże chociaż daleko młodszy od brata swego, Lucyusza, nie tylko Annibala zwyciężył, ale i bratu do zwyciężenia Antiocha dopomógł.
  2. ↑ Trebelliusz będąc trybunem ludu 48 roku, sprzeciwił się Celiuszowi wnoszącemu zniesienie długów, novae tabulae. Plutarch, Antonius, 17. Livius, epitome, 113. Dio Cassius, XLII. Obacz także koniec wstępu do mowy za Celiuszem Rufem. Nazwano go za to Fides, Rzetelność, o czem Cycero poniżej natrąca, a w Filippice XIII, 12, nazywa go, fidei patronus, fraudator creditorum.
  3. ↑ Plankus Bursa, brat wielkorządcy Gallii Zaalpejskiej, i mianowanego konsula, skazany za spalenie senatu wraz z Sex. Klodiuszem, przez Cezara przywołany. Obacz mowę za Milonem, 2, 5, tudzież o zaginionych mowach Cycerona z roku 52 przed Chr.
  4. ↑ Do zgrai przez Cezara z wygnania przywołanych.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Dzieła_M._T._Cycerona_tłum._Rykaczewski_t._3_Mowy.djvu/473&oldid=3468199”