ćiem Sanaballat Horończyk, któregom wygnał od śiebie.
29. Pomni Panie Boże móy, przećiw tym, którzy plugawią kapłaństwo, y prawo kapłańskie y Lewitckie.
30. A tak oczyśćiłem ie od wszytkich obcych, y postanowiłem porządki kapłanów y Lewitów, każdego w służbie swéy.
31. Y na dawanie drew czasów ustawionych, y na pierwoćiny: pomni na mię Boże móy, ku dobremu Amen.
KSiąg Tobiaszowych, Judith, Mądrośći, Syrach y dwoyga Machabeyskich, teraz żydowskim ięzykiem nie nayduiemy, przeto ie Żydzi poślednieyszy y Heretycy z nimi w reiestrze kśiąg świętych nie Uczą, y niektórzy z Doktorów (póki dekretem kościoła Ś. nie były wyświadczone) za podeyźrzane abo wątpliwe mieli. Ale iuż teraz wątpić się nie godzi, że są téyże wagi iako y inne księgi zakonu starego. Ponieważ y na Koncilium Karthagińskim trzecim, y na Trydeńtskim, y od Innocenćiusza pierwszeyo, y od Gelaziusza téż pierwszego, y od Augustyna Ś. od Isidora, od Kassiodora, y od Rabana, w iednym poczcie z innemi kśięgami świętemi są policzone. A osobliwie Tobiaszowe księgi, od Kalixta piérwszego Papieża, od Cypriana ś., od Ambrożego ś., od Baziliusza ś., y od Augustyna ś. maią zacne świadectwa: w których kśięgach żywot y obyczaie Tobiaszowe mamy opisane, abyśmy z nich obyczaie swoie naprawiać mogli, a gdy na nas co przeciwnego prziydźie, od boiaźni Boga nieodstępowali, ale się od niego wspomożenia spodziewali. Żył Tobiasz za czasu Salmanazara y Sennacheriba Królów Assyriyskich, za panowania Ezechiasza Króla Judzkiego, którego czasu dziesięcioro pokolenie Izraelskie w niewolą z Samariiéy na Medskie góry zaprowadzono, sto y trzydzieści lat przed zburzeniem miasta Jeruzalem, y przed zawiedźieniem ostatka Żydów do Babilonu.
Tobiasz w więzieniu będąc, zakonu Bożego nie odstąpił, z dźiećiństwa ieszcze miłosiernym był ubogie zakładaiąc, umarłe chowaiąc. Maiętnośći zbawion, skromnie ćiérpiąc, zaś od Pana Boga iéy dostał hoynie.
1. TObiasz z Pokolenia y z miasta Nephthali, (które iest na wyższych mieyscach Galileiéy nad Naasson, za drogą która wiedzie ku zachodowi, po lewéy maiąc miasto Sephet.)
2. Gdy był poiman za dni Salmanazara Króla Assyriyskiego, iednak w poimaniu będąc drogi prawdy nie odstąpił, 4. Król. 17. 3. y 18. 9.
3. Tak iż wszytkiego co mógł mieć, na każdy dzień braćiéy we-
