swéy złości y ślepoty, przyjąć nie chcieli: ale zawsze szukali śmierci iego: którą on na koniec dobrowolnie podiąć raczył dla odkupienia świata. A przetóż sprawiedliwie zasłużyli, aby ie Pan Christus opuścił, Y odiął od nich królestwo, y kościół swóy, a przeniósł go do Poganów. Dla którego kościoła zgromadzenia, obrał dwanaście Apostołów, z których iednego przełożył nad wszytkimi.
Historie Ewanieliiéy ś. napisana iest od cztérech, którzy Ezechiela proroka, y w Obiawieniu czterem zwierzętom są przyrównani: wedle tego, iako który zaczął księgi swoie. S. Mattheusz iest przyrównan człowiekowi, iż poczyna od rodzaiu Pana Christusowego według człowieczeństwa tego. S. Marek przypodoban Lwowi: iż poczyna od przepowiedania Iana S. chrzciciela głosu wołaiącego, a iako Lwa ryczącego na pusczy. S. Łukasz przyrównan cielcowi: iż poczyna od kapłana zakonu starego (to test od Zachariasza oyca ś. Jana) którego urząd był cielce ofiarować. A ś. Ian figurowan w Orle: iż poczyna od bóstwa Pana Chrystusowego, y tak wysoko lata, ze wysszéy wzlecieć nie iest rzecz podobna.
Trzey piérwszy Ewanielistowie dosyć szeroce opisuią, co Pan Christus czynił w Galileiéy po wsadzenia[1] Ianowym do więzienia. Dla czego Ian ś. Ewanielista, który po wszytkich pisał, opuścił sprawy iego w Galileiéy (wyiąwszy iednę abo dwie, o których inni Ewanielistowie nic nie pisali: iako o uzdrowieniu syna królikowego, a o onym dziwnym chlebie, o którym do Kapharnaitów mówił, że go im mógł y chciał dać: Y powiada naprzód, co Pan Iezus czynił, póki iescze Ian chrzciciel przepowiadał y chrzcił: potym po wsadzeniu Ianowym, co czynił w Iudzkiéy ziemi, na każdy rok, na święto Paschy abo Wielkonocne. Ale o męce iego wszyscy dosyć széroce pisali.
Kędy wiedzieć mamy, że ode chrztu Pana Christusowego, który był szóstego dnia księżyca stycznia, kiedy Panu naszemu poczęło bydź trzydzieści lat, aż do męki iego, liczą trzy lata y trzy miesiące: w których iednak były cztery Paschy, abo święta Wielkanocne.
- ↑
Błąd w druku; powinno być – wsadzeniu.
