22. A odszedłszy przyszli na górę, i zostali tam przez trzy dni, aż się wrócili, którzy ie gonili; bo ich szukali ci, którzy ie gonili, po wszystkich drogach, ale nie naleźli.
V. 23. I wrócili się oni dwa mężowie, a zstąpiwszy z góry, przeprawili się, i przyszli do Iozuego, syna Nunowego, i powiedzieli mu wszystko, co się z nimi działo;
24. I mówili do Iozuego: Dał Pan w ręce nasze tę wszystkę ziemię; bo się strwożyli wszyscy obywatele ziemi przed twarzą naszą.
Tedy Iozue wstał bardzo rano, i ruszyli się z Syttym, a przyszli aż do Iordanu, on, i wszyscy synowie Izraelscy, i tamże przenocowali, niźli się przeprawili.
2. A po trzecim dniu przeszli przełożeni przez pośrzodek obozu,
3. I rozkazali ludowi, mówiąc: Gdy uyrzycie skrzynię przymierza Pana, Boga waszego, i Kapłany Lewity, niosące ią, wy téż ruszycie się z mieysca swego, a póydziecie za nią;
4. Wszakże plac między wami i między nią będzie na dwa tysiące łokci miary zwyczaynéy; nie przystępuycie blisko do niéy, abyście wiedzieli drogę, którą iść macie; albowiem nie chodziliście tą drogą przed tym.
5. Tedy rzekł Iozue do ludu: Poświęćcie się; albowiem iutro uczyni Pan między wami dziwne rzeczy.
6. Przytym rzekł Iozue do Kapłanów, mówiąc: Weźmicie skrzynię przymierza, a idźcie przed ludem; i wzięli skrynię przymierza, i szli przed ludem.
7. I rzekł Pan do Iozuego: Dziś cię pocznę wywyższać przed oczyma wszystkiego Izraela, aby poznali, iż iakom był z Moyżeszem, tak będę[1] i z tobą.
II. 8. Rozkażże ty Kapłanom, niosącym skrzynię przymierza, a rzecz im: Gdy wnidziecie w brzeg wód Iordańskich, w Iordanie staniecie.
9. Rzekł téż Iozue do synów Izraelskich: Przystąpcie sam, a słuchaycie słów Pana, Boga waszego.
10. I rzekł Iozue: W tym poznacie, że Bóg żywiący iest w pośrzodku was, a iż koniecznie wypędzi przed twarzą waszą Chananeyczyka, i Hetteyczyka, i Heweyczyka, i Ferezeyczyka, i Gergiezeyczyka, i Amorreyczyka, i Iebuzeyczyka.
11. Oto, skrzynia przymierza Panuiącego nad wszystką ziemię póydzie przed wami przez Iordan.
12. Przetoż teraz[2] obierzcie sobie dwanaście mężów z pokoleń Izraelskich, po iednym mężu z każdego pokolenia;
13. A gdy się zastanowią stopy nóg Kapłanów, niosących skrzynię Pana, Panuiącego nad wszystką ziemią, w wodzie Iordańskiéy, tedy się wody Iordańskie rozstąpią, tak iż woda płynąca z góry stanie w iednéy kupie.
14. I stało się, gdy się ruszył lud z namiotów swych, aby się przeprawili przez Iordan, a Kapłani, niosący skrzynię przymierza, szli przed ludem;
15. A gdy przyszli niosący skrzynię aż do Iordanu, a nogi Kapłanów, którzy nieśli skrzynię omoczyły się w brzegu wód, (bo Iordan wzbiera i wylewa na wszystkie brzegi swoie, na każdy czas żniwa.)
III. 16. Tedy się zastanowiły wody płynące z gór, a stanęły w iednéy kupie bardzo daleko od Adama miasta, które iest ku stronie Sartan, a które płynęły na dół do morza pustego, morza słonego, zginęły i ustały; a tak lud przeprawiał się przeciwko Ierychu.[3]
IV. 17. A Kapłani, którzy nieśli skrzynię przymierza Pańskiego, stali na suszy w pośrzod Iordanu porządnie, a wszyscy Izraelczycy szli po suszy, aż się lud wszystek przeprawił przez Iordan.
