Ian święty I. powinszowawszy szczęścia Gaiowi 1. 2. II. uprzeymość 3. 4. III. i gościnność iego zaleca 5 — 8. IV. ale Dyotrefesowę hardość winuie 9. 10. V. Gaię napomina, aby w dobrzeczynieniu trał 11. VI. Demetryusza zaleca 12 — 15.
Starszy Gaiowi miłemu, którego ia miłuję w prawdzie.
2. Naymilszy, nayprzód żądam, abyć się dobrze powodziło, i abyś był zdrów, tak iako się dobrze powodzi duszy twoiéy.
II. 3. Albowiem wielcem się uradował, gdy przyszli bracia, i dali świadectwo o twoiéy prawdzie, iako ty w prawdzie chodzisz.
4. Większéy nad tę radości nie mam, iako gdy słyszę, iż dziatki[1] moie chodzą w szczérości.
III. 5. Naymilszy! iernie czynisz, cokolwiek czynisz przeciwko braci i przeciw gościom,
6. Którzy świadectwo wydali o miłości twoiéy przed zborem; i dobrze uczynisz, ieźli ie odprowadzisz iako przystoi przed Bogiem.
7. Albowiem dla imienia iego wyszli, nic nie wziąwszy od Poganów.
8. My tedy takowe powinniśmy przyimować, abyśmy byli pomocnikami prawdzie.
IV. 9. Pisałem do zboru waszego; ale Dyotrefes, który chce bydź przednieyszy między nimi, nie przyimuie nas.
10. Przeto ieźli przyidę, przypomnę uczynki iego, które czyni, słowami złemi obmawiaiąc nas, a nie maiąc dosyć na tém, i sam braci nie przyimuie, i tym, coby przyiąć chcieli, zabrania, i ze zboru ie wyłącza.
V. 11. Naymilszy! nie naśladuy złego, ale dobrego. Kto dobrze czyni, z Boga iest; ale kto źle[2] czyni, nie widział Boga.
VI. 12. Demetryuszowi świadectwo iest dane od wszystkich, i od saméy prawdy; lecz i my świadectwo o nim dawamy, a wiecie, iż świadectwo nasze prawdziwe iest.
13. Wielem miał pisać; lecz nie chcę pisać inkaustem i piórem;
14. Bo mam nadzieię, że cię w rychle uyrzę, a tedy ustnie mówić będziemy.
15. Pokóy tobie. Pozdrawiaią cię przyiaciele. Pozdrów i ty przyiacioły z imienia.
I. Iudas pozdrowiwszy wierne 1. 2. II. napomina ich, aby się tych strzegli, którzy łaski Chrystusowéy do swéy woli używaią 3. 4. III. które iż Bóg pokarze, trzema przykładami pokazuie 5 — 13. IV. proroctwo Enochowe przywodzi 14 — 19. V. Na ostatek sposób, iako się wierni sztuk tych zwodzicielów ustrzedz maią, pokazuie 20 — 25.
Iudas,[3] sługa Iezusa Chrystusa a brat[4] Iakubów, od Boga oyca poświęconym i w Iezusie Chrystusie zachowanym i powołanym:
2. Miłosierdzie, i pokóy, i miłość niech się wam rozmnoży.
II. 3. Naymilsi! wszelką pilność czyniąc, abym wam pisał o społeczném zbawieniu, musiałem wam pisać, napominaiąc, iżbyście boiowali o wiarę raz Swiętym podaną.
4. Albowiem wkradli się niektórzy ludzie, dawno iuż przedtym naznaczeni na to potępienie, niepobożni, którzy łaskę Boga naszego obracaią w rozpustę, i samego się Boga, i panuiącego Pana naszego Iezusa Chrystusa zapieraią.
III. 5. Przetoż chcę wam przypomnieć, którzy iuż raz o tém wiecie, że chociaż Pan lud z ziemi Egipskiéy wyswobodził, przecię potym te, którzy nie wierzyli, potracił.[5]
6. Także Anioły, którzy nie zacho-
