14. Toć tobie piszę, maiąc nadzieię, że w rychle przyidę do ciebie;
III. 15. A ieźlibym omieszkał, abyś wiedział, iako się masz w domu Bożym sprawować, który iest kościołem Boga żywego, filarem i utwierdzeniem prawdy.
IV. 16. A zaprawdę wielka iest taiemnica pobożności, że Bóg obiawiony iest w ciele, usprawiedliwiony iest w duchu, widziany iest od Aniołów, kazany iest Poganom, uwierzono mu na świecie, wzięty iest wzgórę do chwały.
I. Fałszywe nauki o małżeństwie i o brakowaniu w pokarmach 1 — 7. II. zaleca pobożność 8 — 12. III. i ustawiczne pisma świętego czytanie 12 — 15.
A Duch iawnie mówi, iż w ostateczne[1] czasy odstaną[2] niektórzy od wiary, słuchaiąc duchów zwodzących i nauk diabelskich,
2. W obłudzie kłamstwo mówiących i piątnowane maiących sumnienie swoie;
3. Zabraniaiących wstępować w małżeństwo, rozkazuiących wstrzymawać się od pokarmów, które Bóg stworzył ku przyimowaniu z dziękowaniem[3] wierném, i tym, którzy poznali prawdę.
4. Bo wszelkie stworzenie Boże dobre iest, a nic nie ma bydź odrzucono, co z dziękowaniem bywa przyimowano;
5. Albowiem poświęcono bywa[4] przez słowo Boże i przez modlitwę.
6. To przekładaiąc braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Iezusa, wychowanym w słowach wiary i nauki dobréy, któréyś naśladował.
7. A świeckich i babich[5] baśni chroń się; ale się ćwicz w pobożności.
II. 8. Albowiem cielesne ćwiczenie mało iest pożyteczne; lecz pobożność do wszystkiego iest pożyteczna, maiąc obietnicę[6] żywota teraźnieyszego i przyszłego.
9. Wierna to iest mowa, i wszelkiego przyięcia godna.
10. Albowiem przeto téż pracuiemy i lżeni bywamy, że nadzieią[7] mamy w Bogu żywym, który iest[8] zbawicielem wszystkich ludzi, a naywięcéy wiernych.
11. To przykazuy, i tego nauczay.
12. Żaden młodością[9] twoią niech nie gardzi; ale bądź przykładem[10] wiernych w mowie, w obcowaniu w miłości, w duchu, w wierze, w czystości.
III. 13. Póki nie przyidę, pilnuy czytania, napominania i nauki.
14. Nie zaniedbyway daru Bożego, który w tobie iest, któryć dany iest przez[11] prorokowanie z włożeniem rąk[12] Starszych.
15. O tém rozmyślay, tém się zabawiay, aby postępek twóy iawny był wszystkim.
16. Pilnuy samego siebie i nauczania, trway w tych rzeczach; bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchaią.
I. Sposób napominania każdego 1 — 4. II. o wdowach, które na ten czas do posługi kościelnéy obierane były 5 — 16. III. o starszych, i iakie na nie ma bydź baczenie 17 — 25.
Starszemu[13] nie lay[14], ale iako oyca napominay, młodsze iako bracią,
2. Starsze niewiasty iako matki, młodsze iako siostry, ze wszelaką czystością.
3. Wdowy miéy w uczciwości, które prawdziwie są wdowami.
4. A ieźli która wdowa dzieci albo wnuczęta ma, niech się uczą pierwéy przeciwko domowi własnemu bydź pobożnemi, i wzaiem oddawać rodzicom: albowiem to iest rzecz chwalebna i przyiemna przed obliczem Bożém.
III. 5. A która iest prawdziwie wdowa i osierociała, ma nadzieię w Bogu, i trwa w proźbach i w modlitwach w nocy i we dnie.
- ↑ 2 Tym. 3, 1. 2 Piotr. 3, 3. Iuda. w. 18.
- ↑ 2 Tess. 2, 3.
- ↑ 1 Kor. 10, 30.
- ↑ Dzie. 27, 34. 35.
- ↑ 1 Tym. 1, 4. r. 6, 20. 2 Tym. 2, 23. Tyt. 1, 14.
- ↑ 3 Moy. 26, 3. Ps. 34, 10.
- ↑ Kol. 1, 5.
- ↑ Tyt. 2, 11. r. 3, 4.
- ↑ Tyt. 2, 15.
- ↑ 1 Piotr. 5, 3.
- ↑ 1 Tym. 1, 18.
- ↑ 2 Tym. 1, 6.
- ↑ 3 Moy. 19, 32.
- ↑
Błąd w druku; powinno być – łay.
