Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1183

 6. Albowiem dla tego téż podatki dawacie, gdyż są sługami Bożymi, którzy tego samego ustawicznie pilnuią.
 7. Oddawaycież^[1] tedy każdemu, cobyście powinni; komu podatek, temu podatek; komu cło, temu cło; komu boiaźń, temu boiaźń; komu cześć, temu cześć.
 II. 8. Nikomu nic winni nie bądźcie, tylko abyście się społecznie miłowali^[2]; bo kto miłuie bliźniego, zakon wypełnił.
 9. Gdyż to przykazanie: Nie będziesz^[3] cudzołożył, nie będziesz zabiiał, nie będziesz kradł, nie będziesz fałszywie świadczył, nie będziesz pożądał, i ieźli które insze iest przykazanie, w tém słowie summownie się zamyka, mianowicie: Będziesz miłował bliźniego^[4] twego, iako siebie samego.
 10. Miłość bliźniemu^[5] złości nie wyrządza; a tak wypełnieniem zakonu iest miłość.]
 III. 11. A to czyńcie, wiedząc czas, iż iuż przyszła godzina, abyśmy się ze snu ocucili^[6]; albowiem teraz bliższe nas iest zbawienie, a niż kiedyśmy uwierzyli.^[7]
 12. Noc przeminęła, a dzień się przybliżył; odrzućmyż tedy uczynki^[8] ciemności, a obleczmy się w zbroię światłości.
 13. Chodźmy uczciwie iako we dnie,^[9] nie w biesiadach i w piiaństwach, nie we^[10] wszeteczeństwach i rozpustach, nie w poswarkach^[11] ani w zazdrości;
 IV. 14. Ale obleczcie się^[12] w Pana Iezusa Chrystusa, a nie czyńcie starania o ciele^[13] ku wykonywaniu pożądliwości.]

ROZDZIAŁ XIV.

 I. Mdłe w wierze zaleca 1 — 14. II. i żebyśmy ich nie gorszyli, rozkazuie 15. III. mdłych napomina, żeby mocnieyszych nie posądzali 16 — 18. IV. żeby tak w budowaniu zobopólnem 19. V. i w granicach miłości 20. 21. VI. wolność Chrześciańska stanęła 22. 23.

A tego, który iest w wierze słaby, przyimuycie, nie na sprzeczania około sporów.
 2. Boć ieden wierzy, iż może ieść wszystko, a drugi będąc^[14] słaby, iarzynę iada.
 3. Ten,^[15] który ie, niech lekce nie waży tego, który nie ie; a który nie ie, niech nie potępia tego, który ie; albowiem go Bóg przyiął.
 4. Ktoś ty iest, co sądzisz^[16] cudzego sługę? Panu własnemu stoi, albo upada, a ostoi się; albowiem go Bóg może utwierdzić.
 5. Bo ieden różność czyni między^[17] dniem, a drugi każdy dzień za równo sądzi; każdy niech będzie dobrze upewniony w zmyśle swoim.
 6. Kto przestrzega dnia, Panu przestrzega; a kto nie przestrzega dnia, Panu nie przestrzega; kto ie, Panu ie, a dziękuie^[18] Bogu; a kto nie ie, Panu nie ie, a dziękuie Bogu.
 7. Albowiem nikt z nas^[19] sobie nie żyie, i nikt sobie nie umiera.
 8. Bo choć żyiemy, Panu żyiemy; choć umieramy, Panu umieramy; przetoż choć i żyiemy, choć i umieramy, Pańscy iesteśmy.
 9. Gdyż na to^[20] Chrystus i umarł i powstał i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panował.
 10. Ale ty przeczże potępiasz brata twego? Albo téż ty czemu lekce ważysz brata twego, gdyż wszyscy staniemy przed stolicą Chrystusową?
 11. Bo napisano: Żywię Ia, mówi Pan, iż mi się każde^[21] kolano ukłoni, i każdy ięzyk wysławiać będzie Boga.
 12. A przeto każdy z nas^[22] sam za się odda rachunek Bogu.

 13. A tak iuż nie sądźmy iedni drugich; ale raczéy to rozsądzaycie, abyście nie kładli^[23] obrażenia, ani dawali zgorszenia bratu.

1. Matt. 2, 21. Mark. 12, 17.
2. Gal. 5, 14. 1 Tym. 1, 5.
3. 2 Moy. 20, 14. etc. 5 Moy. 5, 16. 17. etc.
4. 3 Moy. 19, 18. Matt. 22, 39. Gal. 5, 14. 1 Tess. 4, 9.
5. 1 Tym. 1, 5.
6. Efez. 5, 14.
7. 1 Tess. 5, 6.
8. Koloss. 3, 8.
9. 1 Tess. 5, 7.
10. 1 Kor. 6, 9. Efez. 5, 3.
11. 2 Kor. 12, 20. Gal. 5, 20.
12. Gal. 3, 27.
13. 1 Piotr. 2, 11.
14. 1 Moy. 1, 29. r. 9, 3.
15. Koloss. 2, 16.
16. Iak. 4, 12.
17. Gal. 4, 10.
18. 1 Tym. 4, 4.
19. 2 Kor. 5, 15. Gal. 2, 20. 1 Tess. 5, 10. 1 Piotr. 4, 2.
20. Dzie. 10, 42. 2 Kor. 5, 15. Fil. 2, 9. 10.
21. Izai. 45, 23. Fil. 2, 10.
22. Matt. 16, 27. 1 Kor. 3, 8. Gal. 6, 5.
23. 1 Kor. 10, 32.