Strona:Archiwum Wróblewieckie - Zeszyt III (plik mały - 1 str. na 1str. pdf-u).pdf/205

V.

Petersburg d. 16. grudnia 1796 r.

 Wnoszę, że już się dowiedziałaś z listu, który przez ostatniego kurjera pisałem do pani Stanisławowej, że w przyszłości będę pisywał co tydzień, raz do niej, drugi raz do ciebie. Dzisiaj jest twoja kolej, moja droga Krysiu. Wszyscy mi winszują z powodu pewnych rozkazów, wysłanych do senatu, przez które ma mi być powrócono własność wszystkich dóbr moich zasekwestrowanych. Lecz dokąd zakomunikowano mi jedną tylko decyzję senatu, która opiewa, że tysiąc włościan, których mi cesarz wspaniałomyślnie podarował, są mi wyznaczeni w guberni Kurskiej i Orłowskiej. Ponieważ oddziedziczysz ten dar, radzę ci rzucić okiem na mapę. Jest to sposób bardzo przyjemny nauczenia się geografji cesarstwa.
 Ubolewam, że stan mojego zdrowia nie pozwala mi dotąd złożyć hołdu cesarzowi. Spodziewam się jednak wywiązać się z tego długu w tym tygodniu, ryzykując, że się nie sprawię tak dobrze, jakbym sobie tego życzył.
 Epoka żałoby wszędzie jest smutną. Nowy jednak monarcha napełnia ją tyloma aktami sprawiedliwości, dobrodziejstwa i wspaniałomyślności, że moralne uciechy górują nad żałobnemi uczuciami. Przepyszny pogrzeb odbył się przeszłego wtorku. Było to przeniesienie zwłok Piotra III do zamku, skąd będą wraz z popiołami imperatorowej w kościele świętego Piotra złożone, który zawiera groby monarchów tego pań-