Strona:Adam Mickiewicz - Dziady część III.djvu/180

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
księżna

Ce n’est qu’une surprise.

senator

Est-ce vous, ma déesse![1][2]
Que j’aime cette danse! Une surprise? Ah! dieux![3]

księżna

Vous danserez, j’espère.

senator

Certes, et de mon mieux.[4]

Muzyka gra menueta z Don Juana. Z lewéj strony stoją czynownicy czyli urzędnicy i urzędniczki; z prawéj kilku z młodzieży, kilku młodych officerów rossyjskich, kilku starych, ubranych po polsku i kilka młodych dam. — Na środku menuet. Senator tańczy z narzeczoną Bajkowa; Bajkow z Księżną.[5]


  1. w. 381 w R1 i D: Cest une est-ce Vous ] D ma tu poprawki ołówkiem i atramentem; błędnie napisano: 'Est c’ est Vous!
  2. ww. 381—382 w R1:La Princesse
    C’est une surprise
    senator
    est-ce Vous, c’est Vous, ah ma deesse.
    Comme j’aime ce menuet c’est une surprise o, dieux.
  3. w. 382 pierwotnie w D: comme j’aime ce moment c’est une surprise, dieux. Ołówkiem, a potem atramentem zmieniono: comme na: que, zmazano: c’est, między: surprise a dieux wpisano: ah!
  4. w. 383 w D: Vous danserez n’est-ce pas.
    senator
    oui, oui, de mon mieux.
    Poprawki kobiece ołówkiem wprowadził Mickiewicz atramentem do tekstu; j’espère ] n’est-ce pas R1; Certes, et ] Oui R1.
  5. W inscenizacji po w. 383: menueta z Don Juana. Była to ulubiona arja z Mozarta, według której Mickiewicz najmilej improwizował. Arja ta wpłynęła na budowę wiersza w całej następującej scenie śpiewanej.