Strona:Śmierć w obrzędach, zwyczajach i wierzeniach ludu polskiego.djvu/340

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

bie, skąd przez głębię ziemi dostawały się do przybytku dusz czyli ziemi zmarłych. Z rozwojem kultury, stosunek ten ofiarodawców z nieboszczykami staje się idealniejszym. Z lęku przed złemi duchami nieboszczyków, rozwinęły się uczucia wyższe, religijne (nabożeństwa żałobne za dusze zmarłych), na dalszych szczeblach kultury uczucia humanitarne w dowodach mniej lub więcej duchowego pojmowania pamięci o umarłych — wreszcie mistyczne marzenia i teorje naukowe o życiu zagrobowem.