Sieroszewski Wacław: Zamorski Djabeł

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
>>> Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł Sieroszewski Wacław: Zamorski Djabeł
Pochodzenie Bajka o Żelaznym Wilku
Wydawca Spółka Nakładowa „Książka“
Data wyd. 1911
Druk Drukarnia Narodowa w Krakowie
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

SIEROSZEWSKI WACŁAW: ZAMORSKI DJABEŁ.
Powieść, z 54 rysunkami Henryka Minkiewicza. W ozdobnej oprawie.
Cena 4 kor. 50 hal. (1 rb. 80 kop.).

„Na czele wydawnictw gwiazdkowych postawićby należało „Jan-Guj-Tzy“ („Zamorski Djabeł“), książkę, w której znakomity pisarz dał niejako wzór powieści dla młodzieży...“ („Kurjer Warszawski“, Nr. 352, 1908 r.).
„Siła tej powieści leży w niezwykle barwnym i zaciekawiającym opisie tego mało znanego świata i jego zwyczajów i w wiernej charakterystyce osób i stosunków... Egzotyczne ilustracje dodają powieści rozmaitości“. („Przegląd Powszechny“, sierpień 1909 r.).
„Dla starszej młodzieży wyszło parę książek bardzo pięknych. Pierwsze wśród nich miejsce należy się dwum książkom W. Sieroszewskiego: „Zamorski Djabeł“, malującej przygody Polaka w Chinach, i „Ze świata“, zbiór opisów i przygód, przeżytych i głęboko odczutych, o wielkiej wartości naukowej i etycznej“. („Krytyka,“ Nr. 1, 1910).
„Sieroszewski, łączący w sobie etnografa, artystę i głębokiego znawcę duszy ludzkiej, wielkim okazuje się także i w dwuch świeżych swych dziełach: „Zamorski Djabeł“ i „Ze świata“. Zbytecznym byłoby mówić, iż, czytając te dwie książki Sieroszewskiego, poznajemy życie zewnętrzne owych dalekich ludów, które jednak czują pragnienie wolności, miłość i ból tak samo, jak my, „cywilizowani“; co więcej, uczymy się odczuwać ich cierpienia. Na kartach tych książek odbija się tragiedja narodu“... („Rassegna Nazionale“, Nr. 5, 1910 r.).
„Najświetniejszym... nabytkiem naszej niebogatej literatury dla młodzieży jest piękna powieść „Zamorski Djabeł“... Obok Coopera i Beecher-Stowe stanie „Zamorski Djabeł“ Sieroszewskiego jako nasz osobisty wkład w światowej pedagogice białych“... („Tygodnik Ilustrowany“, Nr. 38, 1910 r.).



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: anonimowy.