Serenada (Napierski)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Serenada |
| Pochodzenie | Chmura na czole |
| Wydawca | Biblioteka „Ateneum“ |
| Data wyd. | 1938 |
| Druk | B-cia Drapczyńscy |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały zbiór |
| Indeks stron | |
SERENADA
Podmuch jak tryton wargami dmucha
I liśćmi mąci jaskrawość wina
— Czary jesienne, rozlanie ducha,
I Wisła płynie, jak mandolina.
Emalię spełzłą opar powleka,
Tleją ogniska, siwieją bruzdy
— Nad szkliwem źrenic dymu powieka,
Rozchylonemi oddychasz usty.
Brzęczą gałązki i błędne struny
Malachitową smagają głębię
— Strzępią badyle, gołe piołuny,
Czary obłoczne, barwy gołębie.
