Słownik etymologiczny języka polskiego/szysz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
szysz, czy szysza, zresztą stale (u wszystkich Słowian bez wyjątku) szyszka: »borowe zbierając szysze«, Potocki; »za borową szyszkę«, ‘za nic’; u Czechów i szách, ‘szyszka’, száchor, o ‘ostrej trawie’, u Serbów i Słowieńców sziszkati, o ‘strzyżeniu’; wszystko od *szich, por. szyja.
szysz, z ruskiego, o ‘czatownikach, rabusiach’, w latach 1600 do 1640: »pachołkowie naszy giną od szyszów«; toż co poprzednie.