Słownik etymologiczny języka polskiego/szłap
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
szłap, szłapią, ‘wolnym biegiem’, szłapać (szłapię; mówią i człapać), szłapak, czes. szlap, ‘chód’, szlapieje, ‘ślady’; zdaje się z słap (niesłapany, ‘niedeptany’, 1637 r.), bo por. słopień, o ‘stopniu’.
