Słownik etymologiczny języka polskiego/przespieć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
przespieć, częste w psałterzu, ‘powodzić się’: »wszystko przespieje«; prześpiewanie, ‘powodzenie’; przespiech: »uczynisz przespiech prawemu«; przyśpieć, ‘pospieszyć’: »niżadny nie przyśpiał«, ‘nie przybył’, biblja; p. spiech.
