Słownik etymologiczny języka polskiego/prałat
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
prałat, w 16. wieku prełat, z łac. praelatus, dosłownie: ‘przełożony’ (do tego samego praeferre, od którego z franc. i preferans i t. d.); łacińskiemu l przed a, o, odpowiada stale nasze ł w dawnych pożyczkach (buła, kołacja itd.).
