Słownik etymologiczny języka polskiego/plaga
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
plaga, ‘rana, uderzenie, kara’, z łac. plaga, już w psałterzu. Drugie plaga, ‘strefa, okolica’, również łac. (por. franc. plage, ‘plaża’). Wreszcie plagjat, ‘kradzież (literacka)’, z łac. plagiatus, plagium.
