Słownik etymologiczny języka polskiego/pielgrzym
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
pielgrzym, pielgrzymka, z niem. Pilgrim, a to rozpodobnione (jak i w językach romańskich: włos. pellegrino, franc. pèlerin, por. wyżej peleryna) z łac. peregrinus, ‘obcy’ (od peregre, ‘zewnątrz’); Czesi je dziś zapomnieli, ale mają nazwy miejscowe od tego; piligrim w ruskich bylinach i stichach, dawna pożyczka z dawnego niem. piligrim, jak spilman i i.
