Słownik etymologiczny języka polskiego/pedały

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

pedały, ‘podnóżki’, z włos. pedale od łac. pedes, ‘nogi’; »uderzyć w pedę«, ‘uciekać’, u Mączyńskiego 1564; ale w Historji Trojańskiej z 1563 r. zamiast »w pedy« czytaj »w pędy«. Natomiast pedel z niem. Pedell, z łac. bedellus, franc. bedeau, niem. Büttel. Pedant, słowo europejskie, wkońcu z grec. paideuō, ‘wychowywam’, od czego i pedagog (dosłownie ‘dzieciowódca’).