Słownik etymologiczny języka polskiego/patrzyć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
patrzyć, od patry, ‘ślepie, oczy’ (Potocki), patrzać; oba w biblji: liczne złożenia, szczególniej z o-, opatrzny, opatrzność(iowy), nawet opatrunek (do opatrywania); »patrzy mi się« (‘należy mi się’). Jest tylko u Czechów i Polaków, wyjątkowo i chorwackie patriti, ‘należeć’.
