Słownik etymologiczny języka polskiego/paragonować
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
paragonować, ogólne w 17. wieku o ‘ubieganiu się’, ‘zawodniczeniu z kim’: »pójdą w paragon ludzie z aniołami«, »niemaż paragonować z ludźmi o co«; bezpośrednio z włos. paragone, ‘porównanie, próba’, paragonare, ‘mierzyć się z kim’ (z grec.).
