Słownik etymologiczny języka polskiego/otręby

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku
›››

 otręby, ‘łuski ziarna’ (oddzielone od mąki), prasłowo; tak samo u wszystkich Słowian; wywodzą otręby od ocierania, otarcia, o-tr-, z nader niezwykłym przyrostkiem -ąb, jak w gołąb, jastrząb; raczej dzielimy to ot-rąby i porównamy z ob-rębem(?). Liczba pojedyncza: otręba, około r. 1500. Por. czes. ot-luczki, w tem samem znaczeniu.

 otręby; wywód mylny; p. w Dodatku pod tryny. [1]





  1. ↑ Przypis własny Wikiźródeł Fragment ten pochodzi z Dodatku dołączonego do Słownika.




Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Słownik_etymologiczny_języka_polskiego/otręby&oldid=3095438”