Słownik etymologiczny języka polskiego/ohyda
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
ohyda, ohydny, ohydzić komu co, ‘obrzydzić’, prapolskie mimo h, bo u Czechów ohyzda, ohyzdný, ohyzditi; od gid (p.). Ogólne od 16. wieku, kiedy h na ziemi polskiej się szerzyło.
