Słownik etymologiczny języka polskiego/niszczyć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
niszczyć, zniszczony, zniszczeć; w psałterzu jeszcze niszczotny, ‘ubogi’, od rzeczownika niszczota od prasłow., cerk. niszt’, ‘ubogi’, a to od nizki; rus. niszczyj, niszczeta, ‘ubóstwo’.
