Słownik etymologiczny języka polskiego/naskrzeć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
naskrzeć, naskrę, częstotliwe naskwierać, ‘nacierać’: »kiedy go naskrą«, »naskrę (‘nagnam’) strachów«, »drugich w Wartę naskwarszy potopił«; por. doskwierać, przyskwierać; naskrzeć zamiast *naskwrzeć (czes. skwru), jak naskwarszy dowodzi. P. skwar. Postać pierwotna *na-skwer-ti, czes. skwrzíti.
