Słownik etymologiczny języka polskiego/namiot
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
namiot, już co najmniej od r. 1500 znane; tak i ‘kotary nad łóżkiem’ nazywano: namiocik; pozornie niby ‘narzutka’, jak nią jest istotnie (ruska) namiotka, namitka, ‘chusta na głowę mężatki’; ależ w naszem znaczeniu pojawia się tylko na Rusi i u nas (słowiańska nazwa ‘namiotu’ była wieża, jata, albo stan) i ze Wschodu przybyła, ostjackie nāmat, ‘pilśń na kibitce’, afgańskie namd.
