Słownik etymologiczny języka polskiego/jelca
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
jelca i (mylne) jedlca, ‘rękojeść’, r. 1500: »głowica mieczewa albo jedlca«, »utopił sztylet po jelca«; z czes. jilce (jest i liczba pojedyncza jilec i jelec), słowień. chelce; z niem. dawnego hilze, helze.
