Słownik etymologiczny języka polskiego/jęk
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
jęk, jęczeć, jąkać, zająkiwać się; prasłowo; rus. jaczat’, zaikat’ sia, serb. jeczati, jecati, jektati, o głosach i płaczu, czes. jek, jeczeti, jektati; niem. nordyj. ank, ‘skarga’, anken, ‘stękać’, łaciń. uncare, ‘ryczeć’.
