Słownik etymologiczny języka polskiego/duby
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
duby, ‘brednie’, p. dąb; będzie to ruskie; dubacz, o ‘gołębiu leśnym’, r. 1472; dubas, ‘szkuta’, z rus.(?), u Potockiego przenośnie: »dubas (babę) zmierziwszy paskudny«; »knutami i dubcami« r. 1607, ruskie.
