Słownik etymologiczny języka polskiego/chaja
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
chaja, haja, ‘zawierucha’; »pierwsza z ordą chaja«, »zawartka i marcowa haja«, »zimna, haje dmą w okna«, w 17. w.; narzeczowe chaja, chajawica i chujawica, chujawa, o ‘niepogodzie’; jest i fujaw(ic)a, to samo.
